58 Rijks Geneeskundige Dienst
Later wist Gerrit enkeld nog möör de tied wöörop hee bie de Rijks Geneeskundige Dienst verschienen most. Èvenwels mot dat op woensdag, de tweeden november drieeëntachtig ewest wèèn. Achterof wist hee feitelijk ook egensnieet meer of diee dieenst noe wel of nieet bie de belastinggebouwen in de Prins Willem Alexanderlane in Apeldoorn ewest was.
Ze wazzen met hun Morris 1100 egoan, zien vrouwe en hee. Hee had erejen. Autoriejen ontspanden hem enorm. Ruum op tied zetten hee de auto op de pärkeerplaatse bie de RGD. Um kwart veur twaalf zatten Ali en hee in de wachtkamer. Hee had op zien alozie ekeken, dus hee wist zeker dat hee precies een kwärtier te vrog was. Pas völle later tiedens zien zieekte beseften e dat hee deur zien oaverspannenheid zoo efocust was op de tied!
Um twaalf uur der wèèn was de ofspraak! Twee minuten oaver twaalf constateerden hee härdop dat de dokter te late was! “Doe maar rustig, die dokter heeft meer te doen”, zei Ali. Möör Gerrit wier hellig. Hee begon deur de wachtruumte te iesberen. Ruum een kwärtier te late verscheen der een heer van Gerrit zien lèèftied, schatten e, met een witte jasse an in de deuroapening van de wachtkamer. Hee stak Gerrit zien hand too en hee stelden zich veur as de dokter. Toen gaf hee oke Ali een hand. Gerrit heurt hem nog zeggen: “Mevrouw, fijn dat U meegekomen bent!”
Dokter ging hun veur nöör de sprèèkkamer. “Gaat U zitten. …. “Zegt U het maar”. Hee keek Ali en hem rustig en vrindelijk an. Möör Gerrit was nieet zoo lieef. Hee viel uut tegen dokter Van W. dat hee een ofspraak met hem had um twaalf uur en nieet um kwart oaver, dat hee in zien lèven ens ene keer een kwärtier te late had motten kommen, dat e dan van zien baas op zien sodemieter ekregen had!
Op dat moment beseften hee nieet dat de spanning van de laatste jören noe echt töt een uutbärsting kwam en pas een jöör later wist hee, wöörumme de dokter onmiddellijk, èvenwels vrindelijk, reageerden met: “Meneer Kuijk, Mevrouw, ik zie en hoor het al wel dat Meneer toch wel ziek is. Ik heb een paar jaar geleden gelijksoortige verschijnselen gehad … . Hoe lang werkt U al bij het onderwijs?”
Gerrit vertelden dat hee in juni zeuvenenvieertig onderwiezer eworden was en metene an de slag kon. “Dat is bijna zeuvenendertig jaar! Hoe hebt U dat volgehouden?” zuchtten dokter Van W. “Weet U wat? Ik heb de brieven aan mij gericht door dokter H. en dokter V. gelezen; U moet maar eens starten met, schrik niet, drie maanden ziekteverlof… !” Het was of Gerrit het in Köln heurden donderen. Driee moanden niks doon! Hee begon hoaste te juichen, möör gelukkig wist hee zich te beheersen! Heel ernstig en bedroofd keek hee de dokter an. “Ja, meneer Kuijk, het is niet anders!”
Dokter stond op en begeleidden Ali en Gerrit töt an de veurdeure, gaf hun en hand.
Toen Ali en Gerrit nöör de auto liepen, zei Gerrit lachend: “Ali, dit betekent al een stuk genezing; Het zal me benieuwen wat de zenuwarts eind deze maand zegt.”
Opgelucht reej Gerrit nöör huus in Diepenveen.
Ende november, bie zien bezeuk an dokter V. in Dèventer, kreeg hee letterlijk de boodschap: “Ik heb Uw cardioloog en Uw huisarts bericht gestuurd dat U nooit meer bij het onderwijs aan het werk mag!”