46 De Koniginne 1975
Op donderdag 9 oktober 1975 kwam Koningin Juliana op ‘Werkbezoek’ in de Gemeente Diepenveen. De burgemeester van Diepenveen had in 1973 met succes de leiding ehad van een geweldige actie um Diepenveen te bewören veur annexatie deur de Gemeente Dèventer. Uuteindelijk had de Eerste Kamer het wetsontwerp töt annexatie of-ewezen. De Diepenveners wazzen dus ontzettend bliej dat De Koniginne op bezeuk kwam.
Het bezeuk gaf Gerrit mooi de gelegenheid bie Maatschappijleer, wat hee in Apeldoorn oke gaf, een stuksken staatsinrichting te geven oaver Monarchie of Republiek. Bie zukke lessen most iej trouwens wel uutkieken, want diee mosten objectief egeven worden! Zien veurkeur deej nieet terzake. Hee zetten dus de veur- en noadelen van beiden netjes op een rietjen. Hee beloafden dat de lessen noa de komst van De Koniginne een gepaste ofronding kriegen zollen, nieet wetende in het veurjöör van viefenzeuventig dat hee direct betrokken worden zol bie het bezeuk van De Vorstinne. Nou, diee lessen kregen noa negen oktober een mooie veurtzetting!
Zon veertien dagen veur de komst van Juliana, Gerrit zat in zien werkkamer schoolonderzeuken te corrigeren, ging de telefoon. Hee nam op. “Met de burgemeester, meneer Kuijk; kunt U onmiddellijk bij mij thuis komen; we zitten met een commissie de laatste punten voor het bezoek van Hare Majesteit te bespreken, maar we komen er niet uit!” Gerrit zei dat e der ankwam. Op de fietse was het möör twee minuten nöör het huus van de burgemeester. Hee drukten op de belle. De deure ging dalijk lös. Een dieenstmeiken bracht hem nöör het torentjen, de kamer van Mr. Cr.. Der zatten driee heren en twee dames. Gerrit kreeg een stool an-eboaden. Toen nam de burgemeester het woord: “Meneer Kuijk, ik weet bijna zeker dat U niet op mijn verzoek wilt ingaan, maar ik vraag het U toch: Zou U op negen oktober in de sportzaal tijdens een klank- en lichtspel de ‘konigin’ willen toespreken met de tekst die de heer B. – hee wees op ene van de heren – geschreven heeft?” “Graag, als ik tenminste het met die tekst eens ben”, zei Gerrit. De burgemeester was blie verrast. Gerrit vrog wöörumme ze met het verzeuk zoo late wazzen. Hem wier uutelegd dat ze eerst twee anderen evroagd hadden, möör de enen kon in zien Nederlands gin Diepenveens accent leggen en de tweeden wol zien eigen tekst schrieven.
Gerrit most de tekst noe metene veurlèzen. Zoowat hoof iej een plattoloog nieet te vroagen. Enkeld, de heer B. was nieet tevrèden oaver zien docententeuntjen; döör wol hee Gerrit vanof helpen. De man bleek directeur van een schole veur ‘drama’ te wèèn. In vier middagen leerden hee Gerrit ‘spontoan’ een tekst van een ander te dramatiseren met ‘underacting’. Gerrit maakten derbie zien lessen an de anstoande kleuterleidsters dankböör gebruuk van. Iej begriept wel dat Gerrit achter de tekst stond.
Op de grote dag wier Gerrit met zien speciale PAS binneneloaten in de sportzaal bie het dorpshuus “Zij aan Zij”. Zien tekst, diee hee natuurlijk uut de kop had eleerd, plakten hee her en der op de grote katheder. De zaal was vol. De Koniginne wier nöör haer plaatse eleid. Allen gingen zitten. Toen klonk Gerrit zien stemme heel spontoan: “Majesteit, … .” Het licht ging uut, het klank- en lichtspel begon. Noa ofloop kwammen onder leiding van Mr. Cr. kunstenaars uut Diepenveen nöör Majesteit too um an haer veuresteld te worden, möör Juliana zei: “Burgemeester, zou U mij eerst even aan de spreker willen voorstellen?” Let wel: “mij aan de spreker” en niet “de spreker aan mij”! De burgemeester begeleidden haer nöör het sprèèkgestoolte. “Meneer Kuijk, Majestei”. Juliana gaf Gerit een wärreme hand: “Juliana”, zei zee. “Bedankt voor Uw spontane toespraak!”.
Gerrit hef zien rechterhand nooit meer ewassen um diee handdruk te beholden!