33. Objectiviteit - 1962
De ofwisseling tussen Kleuterkweek en ULO beviel Gerrit prima. Hee kreeg döördeur tèvens genog lichaamsbewèging. Dinzes eerst fietsen nöör de ULO, um hallef ene vandöör as een ‘Gezelle’ riejen nöör het Dèventer station, met de trein nöör Apeldoorn en dan minstens een kwärtier lopen, sinds 1961, nöör de Koningin Wilhelmina-schole bie het Oranjepärk, wöör de Kleuterleidstersopleiding noe inzat met twee eerste, twee tweede klassen en de heufdakte-opleiding. Gelukkig had hee schik in het onderwies, wöördeur hee de onderwiesdruk, veural met veurbereiden en corrigeren, ankon. Allewel, zien driee jonges en Ali mosten hem wel hele dagen missen. In de oavenduren en in het weekend probeerden hee de huselijke achterstand zoo völle meugelijk te compenseren: nöör het Nieje Plantsoen met de kinder, wandelen met ze, spöllekes met ze doon, teevee met ze kieken, fietsen.
Begin april 1962 viel der weer een grote enveloppe van de Inspectrice van de Kleuterleidstersopleidingen in de brieevenbusse. Gerrit wist dalijk wat het was: uutneudiging um weer gecommitteerde veur de vakken Nederlands en Lèzen bie de schoolexamens van een Kleuterkweek te wèèn. Niejsgierig maakten hee de enveloppe lös. Hee las dat hee uuteneudigd wier als gecommitteerde op te treden bie de mondelinge examens begin juni an de ‘Neutraal Bijzondere Opleidingsschool voor Kleuterleidsters’ in … Apeldoorn! Dat was notabene zien eigen opleiding! Döör most hee gauw achteran. Möör hee most één en ander eerst möör een dag loaten bezinken; dan wist e wel wat hee deur de telefoon, diee had hee nog nieet zoo lange, most zeggen.
Hee belden de Inspectie op. Hee viel met de deure in huus deur te vroagen of zien plaatse as gecommitteerde eruild worden kon met diee van een ander. An de andere kante wier het heel stille. Toen wier hem mee-edeeld dat hee egeengin gecommitteerde wèzen mocht, wiel hee werkzaam was an ene van de opleidingen. Dat was schrikken! Hee was al driee keer gecommitteerde ewest en de laatste twee keer had hee het nieet wèzen meugen! Der wier hem uutelegd dat het was vanwege de objectiviteit van de gecommitteerden bie de examens. Der wier toen nog nieet esproaken van ‘belangenverstrengeling’. Dat woord kwam pas later, namelijk toen de examenfraudes en andere misdoaden in de maatschappij de spuigaten uut liepen. Afijn, hee kreeg in juni 1962 een aerdige dominee as ‘biezitter’. De man was um bepoalde gebeurtenissen as predikant ofetreden en hee had de MO-A Akte Nederlandse taal en Letterkunde ehaald, want as bievak had hee bie zien theologiestudie Nederlands ehad. “Het was de makkelijkste manier voor mij om weer aan de kost te komen”, zei hee tegen Gerrit. Hee was noe trouwens weer dominee en het biezitten was dus veur hem een mooi biegriepertjen.
Zoo wier het kleuteronderwies fraudevrie eholden. En dat was een mooie zaak. Gerrit besloat ter nöör te streven nog ens volledig bie zuk soort onderwies te kommen. En diee kans kreeg hee in het volgende jöör!