19. Christelijk onderwies 1953
De dorpen diee bie de gemeente Olst heurden kenden ieder möör ene schole, namelijk een openbären. Iej zollen hoaste denken dat Olst een echte deurbraakgemeente was. Möör der was ook ene katholieke schole en wel op de Boskamp, ene of anderhalve kilometer van Olst, richting Wesepe. Der was dus wel ‘verzuiling’. Gerrit vond dat jammer. Hee vond dat kinder diee op schole al godsdienstig en döördeur maatschappelijk en cultureel escheiden wieren, döör hun hele lèven de last van ondervinden zollen.
En noe, begin drieejenvieftig, begon het ‘geschreeuw’ um christelijk onderwies in Olst-dorp oke al! Der most volgens een paer olders een christelijk-nationale schole kommen. Hoe of Gerrit dat wist? Op een januäri-märgen in 1953 nam Dominee, diee an de schole an alle klassen godsdienstonderwies kwam geven, hem èven ampärt: “Kuijk, je moet uitkijken. Ze willen hier een christelijke school stichten en ze weten dat jij van oorsprong orthodox hervormd ben. Ze willen jou bewerken naar dat onderwijs te gaan! En ze hebben een lokkertje voor jou … ; als die school er komt, bieden ze jou de functie van ‘Hoofd der School’ aan … . Het zijn maar geruchten, maar toch … “.
Gerrit wist dalijk wat hee doon most. Hee lip regelrecht nöör het heufdenkamertjen: “Meester, ze wilt potverdrieedubbeltjes hier een christelijke schole beginnen … “.
“Al eheurd”, kreeg hee as antwoord, “’t Kump wel goed … ; wacht möör rustig of”!
En Gerrit wachtten rustig of. Der gebeurden een moand niks. Toen zag Gerrit op een middag een jonge keerl met een soort colportagelieste in de hand fietsen. Hé, diee ging väste en zeker handtekeningen veur de anvroage van een nieje biezundere legere schole ‘verzamelen’. Hee zag hem anbellen. Hee wist dat döör een familie woonden diee al hun kinder op de christelijke schole in Wieje hadden. Ziee wel! Diee patjakkers wazzen volop bezig de éénheid in het legere onderwies in Olst te verstoren. Hee dacht plotseling an wat hee een tiedjen elejen van de prèèkstole heuren verkondigen: ‘Christenen moeten de éénheid bewaren! Zij moeten zijn als één veelkleurig veldboeket, waarin ze de prachtige volle geur van iedere bloem naast hen ‘proeven’ kunnen … . Eén groot veldboeket is vele malen schoner dan drie bossen rozen, één rood, één wit, één oranje … “!
Zien gemood was voleschoaten toen. Hee had de troanen in de ogen ekregen. Döörveur had hee immers veur het openbäre onderwies ekoazen. Döör zag hee in de klasse dat veldboeket dagelijks veur zich! Döör genoat hee van.
Gerrit mocht zoo nieet denken, möör hee vond feitelijk de maniere wöörop disse man bezig was gemeen, hee veulden het as een verroad an de kinderen. Fout …, möör toch.
Tegen december kwam de dominee weer bie hem, glunderend … : “Heb je het al gehoord? Dat ze je vragen hoofd te worden”?
“Nee, kump de nieje schole der dan” ?
“Wel nee, ze hebben niet genoeg handtekeningen kunnen krijgen. De oefening is afgeblazen …, maar ze komen over een paar jaar zeker terug”!
Gerrit knikten: “Ik bin bange dat de zuilen van veur den oorlog der helemoale weer bint en dat het steeds erger worden zal”!
De dominee kon dat enkeld möör be-amen. “Amen”, zei hee dan oke!
Binnen een jöör was ter een nieje katholieke schole in het dorp!!
