12. Oaverplaatsing
De legere schole in het dorp Olst mocht in 1951 uutbreiden met een zesde klasse. Dat kwam deurdat het leerlingental nöör boaven egoan was tut boaven de honderd en zestig leerlingen. Dat was een gemiddelde van tweeëndertig kinder per klasse. Butendat gaf de prognose te zieen dat ter nog een umhooggoande liene in zat. Het schoolheufd, Meester Meuleman, wol Gerrit graag hebben as leerkracht veur de niej te vormen vierde klasse, möör . . . . deur zien veurwaerdelijke gezondheidsverklöring mocht Gerrit nieet solliciteren … . Meuleman wol hem èvenwels hebben! Hee vond dat de inspectie döör möör een mouwe an most passen. Nou, dat deej inspecteur Dubel. Diee vond namelijk dat Gerrit noe es vort most van diee kleine kinder in Hengforden! Dat zei hee Gerrit heel eerlijk. “U bent nog geschikter voor oudere kinderen. Hier komt U niet helemaal tot U recht. Ik zal zorgen dat U tijdelijk een ‘Onvoorwaardelijke Gezondheidsverklaring krijgt’ voor drie maanden. Die tijd is nodig voor een overplaatsingsbesluit binnen de gemeente. U hoeft ook niet te solliciteren. U vraagt gewoon overplaatsing aan naar de O.L.S. Olst.”
Zoo was Gerrit begin mei 1952 op weg nöör de Badhuiswal in Zwolle. Döör zetelden de longarts Dr. Ubbens, diee oke de keuringsarts was bie Gerrit zien drieemoandelijkse deurlichtingen an de Badhuiswal, het consultatiebureau veur t.b.c.
Hee ging met de trein van Dèventer nöör Zwolle en hee wandelden langes de singels nöör het herenhuus an de Badhuiswal 10, wöör het bureau evestigd was.
De dokter had het härtstikke druk en Gerrit wier steeds zenuwachtiger. Zol hee lichamelijk wel gezond genog wèèn?
Noa een uurken was hee an de beurte. “Ontbloot Uw bovenlijf maar, meneer Kuijk”.
De dokter zetten hem achter het deurlichtingsapparaat. Hee dreiden Gerrit zien boavenlief van hot nöör her en Gerrit wier altied möör nerveuzer. “U hoeft niet zoo zenuwachtig te zijn, want alles ziet er prima uit. Ik zal graag meewerken aan Uw overplaatsing, maar niet enkel door Uw goede gezondheid! U bent nu al vier en een half jaar in Hengforden en ik wil niet dat U zich daar in een gevangenis voelt. Juist U moet zich kunnen ontplooien!”
Gerrit kwam opgelucht achter het scherm vandan. Hee kon vort uut Hengforden. Wat zol zien meisjen blie wèèn! Hoaste dansend ging hee weerumme nöör de trein. Ali stond al veur de winkel an de Beestenmärkt op hem te wachten. Zee was härtstikke blie. Zee renden de winkel in um het haer moder te vertellen. Diee was net bezig een bruidsboeket an een klante te verkopen, möör . . . zee nam toch de tied haer dochter an te heuren.
Ook Meuleman was bliej! Hee liet dat dudelijk merken. Gerrit schreef noe dalijk de brieef met zien anvroage um oaverplaatsing. Ende mei was ter roadsvergadering in Olst. De road stemden unaniem veur Gerrit zien oaverplaatsing nöör Olst. In augustus 1952 begon Gerrit döör. Zien collega’s wären Meester Meuleman, Meester Mentink, Juffrouw Kenniphaas, Juffrouw Van der Tempel en Meester Neuteboom. De lesten was pas een jöör in Olst, had eerst een spoedcursus tut onderwiezer evolgd. Hee was een jöör jongeder as Gerrit. Ook hem had Meuleman zelluf uutekoazen.
Samen met de Nötte fietsten Gerrit noe dagelijks van Dèventer nöör Olst en weerumme. Dat was härtstikke gezellig. Ze proatten en lachten met mekäre en kortten zoo de tocht van twalef kilometer binnendeur oaver Diepenveen.
An zien water veulden Gerrit dat het een golden tied worden zol in Olst!