2. Julianaschole
Gerrit ging dus nöör de christelijke schole, de Prinses Julianaschole. Zien vrindjes uut de buurte, wöörmee hee op de köttelschole ewest was, gingen of nöör de roomse schole of nöör de openbäre schole. Veur de roomsen wist hee precies wöör of veur hun de schole was; diee stond in de Kromme Kerkstroate. Jonges en meikes gingen döör ampärt nöör schole. Ze mochten mekäre soms ens bieten, zeien de rooien altied. Diee rooien gingen trouwens nöör ene van de Noorderscholen, Noorderschool I of Noorderschool II. Diee zatten in één groot gebouw met twaalf lokalen en een gymzaal, an de Schoolstroate.
Gerrit veulden het as een groot verroad dat hee allenig nöör diee christelijke schole most. Hee most van zien vader toch oke al nöör de zundagsschole. Trouwens, de biebelverhalen diee ze op de zundagsschole en de Julianaschole vertelden, wären härtstikke mooi. Allenig vond hee het möör niks dat hee veur beide scholen iedere wèke een versken of een psalm most leren, zooas ‘Beveel gerust Uw wegen aan Hem die het Al regeert … ‘.
Erger was het dat de rooien hem veur ‘fienen’ begonnen uut te schelden. Hee probeerden van de roomsen ‘pispööltjes’ te maken. Gelukkig hield hee zien echte vrindjen. Hee wist nieet hoe of dat kwam. Hee was gewend völle met zien moder te proaten as e uut schole kwam. En zoo heurden hee dat zien moder en de moder van zien vrindjen vrogger samen op catechisatie ewest wären en dat diee moder dus oke uut de christelijke hook kwam. Toen ging hem een lichtjen branden, nee, gin keersken, want dat is immers rooms gedoo, een keersken veur dit en een keersken veur dat.
Op de Julianaschole wier een kind bèter opeleid as op diee andere scholen. Gerrit wist nieet hoe of dat kwam. Ze leerden van alles völle meer. Hee ontdekten pas in de viefde klasse wat der an de hand was. Der wären openbäre opleidingsscholen veur de HBS en het Gymnasium.
En … de Julianaschole bleek oke een opleidingsschoe te wèzen. Zoo zat dat dus! Diee andere scholen wären Brinkpoortschool I, Brinkpoortschool II, Graaf van Burenschool, Van Twickeloschool en Singelschool I.
Noast de Julianaschole zat de Enkschole, in hetzelfde gebouw. Zien moder vertelden Gerrit hoe of dat zat. Vrogger wären der in Dèventer enkeld möör openbäre scholen, möör toen gingen de kinder elk hallef jöör oaver. Elke schole had dus twaalf lokalen. Toen kwam de splitsing in rooms, christelijk en openbaer onderwies.
Gerrit was een heel christelijk jungesken. Hee wilden dan ook later graag dominee worden. Zien vader vond dat een ‘nobel streven’. “Zörgt dan mar da’j flink leert”, zei hee. Hee zei der nieet bie da’j um dominee te worden Grieks, Latijns en Hebreeuws mosten leren. Dat heurden Gerrit pas toen hee op de HBS zat. Döör wier hee op de Julianaschole in de viefde en zesde klasse veur opeleid. Hee slaagden met vlag en wimpel veur het tooloatingsexamen veur de HBS-B an de Burgersdiekstroate.
Toen hee eslaagd was, in mei 1940, was net de oorlog uutebroaken. Op de Julianaschole voerden hee döörnoa nieet völle meer uut.
Zien christelijkheid kreeg op de Julianaschole al een aerdige knauw. Oaver de Schepping had hee een mooi gedichtjen eleerd: ‘De eerste dag sprak God, de Schepper: “Er zij Licht”. De tweede dag heeft Hij de Dampkring ingericht. De derde dag schiep Hij Zee en Land en Bomen. De vierde dag deed Hij de Hemellichten komen. De Vijfde dag heeft Hij de Vissen en de Vogelen gebracht. De zesde dag schiep Hij het Vee en het Menselijk Geslacht. Op de zevende dag rustte God van zijn werk.
Het was een mooi ‘verhaaltjen’, möör der klopten natuurlijk gin ene moer van!
Zoo bekroap Gerrit de twiefel an de betrouwböörheid van het geleuf en in de wöörheid van de Biebel.