“Het onderwies is een verrotte zaak”
Inleiding
Vanaf september 1934 was Gerrit betrokken bie het onderwies. Tut 1947 (juni) was hee leerling. Döörnoa was hee onderwiesgevende. Dat is hee ebleven tut 1983. In juli van dat jöör had hee de fusie tussen driee instituten veur opleiding tut kleuterleidsters en onderwiezers voltooid. Döörnoa had hee nog het nieuwe lesplan veur een Pabo klöör emaakt. Toen zei hee tegen de nieje directeur van de nieje Pabo: “Noe goa ik noa huus en ik komme hier nooit weer!” Toen was hee de deure uutestapt.Hee had woord eholden. Tut noe! Het is noe 2009. Gerrit is een olde man. Hee veult de behoofte veste te leggen wat ebleven is bie hem oaver het onderwies van 1934 tut 2009. Dat wördt lachen en hulen, want an de ene kante is ‘onderwies een schone zaak en gef het mensdom een boel vermaak’. Möör an de andere kante is ‘het onderwies een verrotte zaak’. Diee leste zinne sprak Gerrit veur het eerst uut in 1945, toen hee op de Rijks Kweekschool voor Onderwijzers kwam In Dèventer, möör doa begint zien verhaal nieet.Beginnen dut hee op de Prinses Julianaschole an de Tabakswal in Dèventer. Hee was hoaste zeuven toen hee döör op schole kwam. Döörnoa ging hee noa de Rijks HBS B, toen nöör de Kweekschole. En toen werkten hee achtereenvolgens an de OLS–en in Hengforden, Olst, de Rijksleerschole en de Openbäre Ulo Ceintuurbane. Vervolgens gaf hee nog les an de scholen Nieuw Rollecate in Dèventer en de Neutraal Bijzondere Kleuterleidstersopleiding in Apeldoorn. Der is zoovölle te vertellen, dat Gerrit keuzes mot maken. Iej mot hem dat nieet kwoalijk nemmen. Möör an de andere kante is het heel mooi dat der keuzes emaakt kunt worden. Eén ding is zeker: Het is hier nieet allemoale onderwies wat de klokke slöt. Zoo völle onderwies wördt der in de scholen noe oke nieet egeven. In duzend uur per jöör kan een mense nieet al te völle doon!Möör döörveur was Gerrit noe juust bie het onderwies egoan: Hee wist dat het een hondenbaan was, möör hee had een boel vrieje tied, dus korte werktieden en hele lange vakanties. Ook oaver diee vakanties zal hee vertellen.
Gerrit begint vol schroom an zien verhaaltjes. Hee löp de kans mensen te beledigen en dat is wel het leste wat hee wil. As het nieet neudig is, neumt hee gin namen of hee gebruk een biename. Het geet immers nieet um diee mensen, möör um het tiedsbeeld. Schoolmeesters en juffrouwen wöör hee goed mee kon, neumt hee natuurlijk wel. Dat wären der nog heel wat! Dat zui’j wel merken. De meesten bint noe, in 2009, allange oaverlejen. Gerrit zien oldste collega van noe is midden negentig. Hee is in het Verzörgingshuus ‘St. Jurriën’ in Dèventer. Hee was leraer Frans an de ULO Ceintuurbane in Dèventer. Hee was streng en een rezzenabele kerel, al dachten zien leerlingen döör anders oaver.
Genog in disse ‘Inleiding’. Gerrit is nog nieet met zien verhaal begonnen.
Hee schrif zien feuilleton trouwens in de derde persoon. Dan kan hee als het ware zien tweede ik filmopnamen van zieneigen loaten maken. Dat is goed veur de zelfkritiek!
Völle lèèsplezier!
Gerrit Kuijk