467. de weken wijken
de weken wijken als wij reizen door de eeuwigheid
wij zeggen dat wij leven in wat wij noemen tijd
dat is natuurlijk onzin want wij gaan op aard’ voorbij
dat geldt voor alles en voor iedereen ook mij
wij reizen door de eeuwigheid wij allemaal ja wij
de weken wijken en ik reis met een heel groot plezier
het gaat me wel te snel want ik ben heel graag hier
en als ik achterom kijk op de afgelopen week
geniet ik van hetgeen ik afgereisd heb en bekeek
verlang verder te reizen langs een heel nieuwe streek
de weken wijken en ik verlang naar nog veel meer
bij iedere nieuwe week besef ik dat steeds meer
en ik verlang volstrekt nog niet naar ’t einde van de reis
ik zing een lied van binnen op een bekende wijs
en ik betaal er niets voor daarvoor bestaat geen prijs
de weken wijken op een keer op mijn mooie reis niet meer
aan alles komt een einde ook aan mijn tocht weleer
de weken zijn verdwenen en ik ben uit de tijd
men zegt dat ik vertrokken ben naar de eeuwigheid
dat is volstrekt een opvatting die ik hevig bestrijd
ik leefde al in eeuwigheid en dat wel heel bewust
ik was voor deze levensreis voortreffelijk toegerust
ik beleefde op mijn reis te veel om hier te noemen
men hoeft mij daarvoor echt niet opzettelijk te roemen
leg op mijn kist maar heel gewoon een bosje bloemen
de weken wijken nog voor mij ze gaan nog aan de kant
ik reis nog steeds door de eeuwigheid en door ons ganse land
en wat ik tegenkom weet mij nog steeds te boeien
en heeft mij tot nog toe geen minuut kunnen vermoeien
ik kan op deze reis met het leven blijven stoeien
de weken wijken en als ik nu op ze terugkijk
dan neem ik voor die weken toch niet zo graag de wijk
Crödde in week 34 op dinsdag 21 augustus 2018.