427. FEEST!

In mien nègentigste lèvensjöör

-----

Veurjöör en de zunne schient!

Iej könt het zieen: ’t is lente.

Straks steet e weer in al zien pracht!

Iej kent hem wel: de krente.

-----

Ook ik mocht weer töt lèven kommen.

‘k Veule da’k weer goa bleujen.

Net as de krente in de tuin

mag ik nog steeds deurgreujen.

-----

Vanoavend geet de zunne onder

an ’t ende van diss’ mooie dag.

Ik hoape da’k nog lang’ hier blieve!

Da’k dat vake nog belèven mag!

Want ik genieete van het wonder

da’k lève en dat nog altied mag.

-----

De dertigsten van Lentemoand 2017

 

• Vorige
• Volgende