390. SAS van GENT
Een olde ‘pit’ uut Dèventer vertelt:
-----
’k Wazze ens agent in disse stad,
reej mien rundjes op de fietse,
dag in, dag uut. Wiee deej mien wat?
De jeugd op stroate, ik liet ze.
Ik had een lèven as een luus!
En noa mien dieenst lekker nöör huus.
-----
Ens op mien ronde zag ik een jonk
tegen een schutting pi .. lassen.
Ik lachten in mien vuusken:
Diee zol ik es verrassen!
Ik reje töt vlak achter hum
en greep hum in de krage!
En wat ter toen gebeurden,
ik lache nog vandage.
-----
De jonge zei heel fluusterend:
“Ik mosse neudig plassen!”
- Ik bleve rustig luusteren
nöör zien verhaaltjen oaver sassen. –
“Toen zag ik disse schutting stoan,
um tegenan te pissen.
Meneer agent, loat mien toch goan;
‘k zal mien nooit meer verpi..gissen!”
-----
Ik keek hum an en lachten toen:
“Zeg maar even wie jij bent”.
De jonge lachten ook en zei:
“Ik hete Sas van Gent!!”
Töt op vandage weet ik nieet
of dat zien name was,
möör ‘k schaterlachten
en ik dachte:
‘Diee name pist hier presas’!’
-----
Crödde van Niessel
Moandag, 24 oktober 2016
