375. Mien lieeve motte
Een biologische värkensboer sprek
-----
‘Er wone twee motte in mijn ouwe jas’
is op mien motte nieet van pas
Mien motte is een vette zeuge
wöörmee ‘k mien dagelijks verheuge
Zee is het vruiwken van de beer
Zee is zwienswiefken, hee zwiensheer
Een zwien is zoo iej weet een värken
Zien lucht dat is een hele stärken
Het is een geur diee pas heel heerlijk wordt
as het zwien ebroajen lig veur oe op ‘t bord
Dan löp oe het speeksel zoomöör deur de mond
en èèt iej oew buuksken lekker bärstens rond
Zoo nieet de vegetäriër of ook de veganist
Deur hun wordt vleis uut dierenlieefde nieet emist
-----
Tien keun ziee ik bie disse motte liggen
Keun mot iej weten neume wiej de biggen
Ze likt in ene rieje en het lik een vrolijk heupken
Ze zoegt gulzig de modermelluk en veur ieder is een kneupken
En as ze zat en genog edronken hebt bie moo
likt ze meu en voldoan en doot de eugskes too
Het is een prachtig schouwspel en ik genieete dervan
Zoo geet mien lieeve motte altied möör weer verdan
En as ik soavens late nöör mien bedde goa
genieet ik veur ik sloape nog met volle teugen noa
-----
Crödde – Zoaterdag, 13 augustus 2016