369. Eeuwigheid in Ogenblik
Veur De Kosmos
-----
Ik ligge in bedde
Het licht trek ik uut
De kamer wördt donker
a’k mien kiekvensters sluut
Dan kiek ik nöör binnen
De Kosmos in
Ik make een reize
nöör ende en begin
deur De Kosmos binnen
want in mien is ’t Heelal
En döörin binne ik weer
een kronkelend geval
Ik wete dat ik reize
deur mien eigen brein
Met De Kosmos bin ik ene
En dat geveul vind ik fein
Al reizend maak ik schone
mien daaglijks lèvenspad
en ook dat van mien noakroost
en diee het lèven hebt ehad
an het end van de reize
bi’k weer bie mien terugge
Ik ligge nog een tiedjen
heel stille op de rugge
Ik beseffe De Kosmos
hef gin begin en gin ende
Ik kan der nieet uut
hoe o’k mien kere en wende
ik bin van De Kosmos
en De Kosmos dat bin Ik
zonder begin en zonder ende
Ogenblik in Eeuwigheid
Eeuwigheid in Ogenblik
-----
Crödde van Niessel –
Moandag, 18-den van heujmoand 2016