356. SUKERLA
Mien vader neumden ‘chocolade’ steeväste ‘sukela’
Hee bracht het van de reize mee, altied het merk ‘Kwatta’
Op de wikkel van de reep een man en dat was een soldoat
Hee stond keersrecht hand an de kepie, zooas diee keerls ansloat
Hee was ekleed in ’t rood-wit-blauw, zien kepie was vuurrood
Ik ziee diee pette nog veur mien; wat was diee mooi en groot
Het was de negentiende eeuw, wöör diee soldoat uut kwam
Vocht veur de Nederlandse Leeuw; dat zag ik an diee man
De sukela kwam uut Breda, een Nederlandse stad
Ik heb eheurd dat België der ook de hand in had
Döör is ‘Kwatta’ nog steeds een merk, in Nederland nieet meer
In Nederland is dat merk verdwenen en kump het ook nieet weer
‘Kwatta’ dat kump van ‘kwärt’, zoo hebt ze mien verteld
Möör Surinamers zekt dat het heel anders is esteld
De sukela is veur een kwärt wel zuvere cacao
Möör ‘Kwatta’ is ook ‘Bosduvel’, vertel ik oe möör gauw
Hee zöt ter uut as een slingeraap; hee lèèft in Suriname
In vrèè lèèft e opgewekt met de bosbewoners samen
-----
Mien vader zei dus ‘sukela’; dat vond ik wel heel vremd
Meugelijk kump het uut het Achterhooks, mien opa goed bekend
Ik denke dat ’t van ‘suker’ kump, umdat het zoo zeute is
Ik gisse zoo möör wat en dan he’k het vake mis
Ik spel het met een ‘eR’, diee Vader egeenieet uutsprak
As e de sukerlarepen ons ene veur ene toostak
Dertiger jören twintigste eeuw is het woord töt mien ekommen
In het mooie “Dèventers Idioom” heb ik het openommen
En dat was in de Dèventer woordenbeukskes nooit eerder nog gebeurd
Het woord ‘sukerla’ bestond nog nieet, of ze hadden het nooit eheurd
Möör acherof eerlijk ezegd maakt het mien helemoal niks uut
Ik ète nog wat pure sukela, wöörmee ik smikkelend dit värs ofsluut
Hhmmmm ……. lekker ….. sukela ….. Bedankt Vader en Opa
-----
Crödde van Niessel – Woensdag, 8 juni 2016
