314. Omesland

> Categorie: Literatuur Gepubliceerd: vrijdag 11 maart 2016

Vandage is het donderdag en wel de tiende meert

tweeduzend zestiene. De zunne schient en dat is nieet verkeerd.

Het is wel kold, möör toch bin ik an ’t wandelen egoan

Iej zieet mien noe bie “Kollukbosch”, een boerderieje, stoan

Ik schrieve dat hier heel bewust heel deftig met ceehaa

want hier woont Dèèmters Burgervader: Heer Andries Heidema

Döör geet het trouwens egeenieet umme, möör um een ander dink

iets wat ik vrogger heb belèèfd, dus een herinnerink

-----

Hier boerden tachtig jöör weerumm’ op zien gemengd bedrief

boer Kollukman, met Bram, zien zönne, een knecht en met zien wief

ik wazze tiene en ik dach’ dat Bram wat older was

’t Was een onmundig stärke keerl; dat kwam hem goed van pas

Iej vroagt oe of wat dut zon Dèèmter jonk döör toch zoo wied van huus

Nou, ik was padvinder en Kollukbos was ’s zomers echt ons thuus

Op het land van Kollukman stonden in de härfst lekkere botterknollen

diee wiej as welpen van de President Steijn natuurlijk ook wel wollen

Wiej gingen in de wèke, iej zölt dat väste wel een beetjen snappen

op het land van Bram zien vader stiekem an ’t knollen gappen

Iej mossen dan wel zörgen dat Bram oe nieet in te krage greep

want dan kree’j een ongenoadig pötjenbeulink met de zweppe ofwel zweep

-----

Ens sloape wiej weer met ons tweeën langs het botterknollenland

mien breur en ik; wiej veulden plots’ling op de scholder een jachtopzieendershand

“Zoo, jungeskes, komt möör ens mee, dan kui’j mien mooi es zeggen

wöörumme iejluu verborgen likt achter disse heggen”

“Meneer, ’t is eerlings wöör, wiej bint gek op botterknollen

En ‘t is weer knollentied, zoodadde wiej der wel heel graag wat wollen”

De bosbaas lachten schaterend: “Zoo was ’t ook in mien jeugd

Ik hebbe mien ook altied op de knollentied verheugd

Möör jonges, iejluu mot één dink wel heel goed snappen

In de knollentied hooft iejluu egens gin knollen te goan gappen

want Kollukman gef ze an kinder met een heleboel plezier

Hee gunt ze kinder net zoo graag as an de koo en an de stier

Op het knollenland stoat veur de kooien knollen meer as zat

Gin koobeest van boer Kollukman hef ooit tekort ehad

En trekt noe möör heel gauw wat knollen uut de grond

möör hold döör tegenoaver andere jonges astoeblieef de mond

En vroagt ze oeluu nöör de herkomst, wèès dan heel biedehand

en zeg dan doodgewoon “Diee komt van omesland”!

----

En lèzer, heurder, weet iej nieet wat omesland beduudt

zeuk dat met “Dèventers Idioom” dan eigens möör ens uut

-----

Donderdag, 10 meert 2016

 

Wij gebruiken één cookie, die essentieel is voor het functioneren van deze website. Lees meer: Privacy & cookies.

  Ik accepteer deze cookie.
EU Cookie Directive plugin by www.channeldigital.co.uk