71 Voetbal
Top en Tine waren na de verhuizing lid geworden van DSC, ‘Diepenveense Sportclub’, Top van de afdeling ‘Voetbal’, Tine van de afdeling ‘Handbal’.
Top speelde bij de ingang van de competitie drieënzeventig bij de veteranen, Diepenveen 5. Hij was midvoor. Vroeger had hij gekeept, maar dat gaf te weinig echte beweging, vond hij nu. Tine speelde in het eerste van DSC. DSC had een uitstekende jeugdleider, Henk Gerrits, bijnaam ‘Fik’ of ‘Fikkie’. Henk had een pracht van een jeugdafdeling weten op te bouwen met hulp van andere geïnspireerde jongeren, zoals zijn neef Roel Gerrits, Henk Dikschey, Bé Bos, Gerrit Nijenhuis en een boel anderen, die Top niet bij naam kende. Henk vroeg hem ook of hij jeugdleider worden wilde, maar hij bedankte voor de eer. Hij wilde ’s zondsagsmorgens enkel nog maar een partijtje ‘döppen’. De veteranen speelden in de derde klasse van de onderafdeling. Die zondagmorgen in begin december speelde Top tegen Lettele. Ze speelden thuis, aan de Molenweg. Er stond maar een handjevol toeschouwers te kijken. Leuk vond Top het dat ‘zijn’ meisjes en jongens allemaal gekomen waren. Twaalf uur was na een nachtje stappen toch wel vroeg.
De scheidsrechter was weer eens niet op komen dagen, maar gelukkig was een van de reserves van Lettele, die overigens een scheidsrechtersdiploma had, bereid de wedstrijd te leiden. Het werd voor de rust geen boeiende partij. Diepenveen bleek veel te sterk voor de veteranen uit Lettele. De spelers van Lettele kwamen nauwelijks over de middellijn. Top kreeg op de midvoorplaats de ene na de andere mooie voorzet van zijn buitenspelers. Bij de rust was het al 4 – 0. Drie van de vier goals waren door Top gemaakt.
Na de rust werd het een heel andere partij. De elftalleider van Lettele had de rechtsback vervangen. Er stond nu een boom van een kerel achter. Het leek wel een bodybuilder. Top was echt bang voor hem. En hij dacht dat zijn medespelers dat ook wel zijn zouden.
De ‘klerenkast’ ving achter alle ballen op, want niemand durfde in zijn buurt te komen. Vanaf de zijlijn werd hij door enkele ‘opschöttelingen’ ook nog eens flink en op onbeschofte wijze aangemoedigd. Top merkte dat het de ‘sterke man’ behoorlijk raakte. De kerel ergerde zich; hij mocht dan wel fysiek sterk zijn, hij misbruikte die kracht niet door onsportiviteit.
Toen Top over zijn benen struikelde, tilde hij met één hand Top van de grond onder een “Sorry!” Tegelijk werd van de kant geschreeuwd: “Trap hem de grond in!!” Hoewel de scheidsrechter niet voor een overtreding floot, pakte ‘Tarzan’ de bal op. Toen pas floot de scheidsrechter voor ‘hands’.
‘Tarzan’ legde de bal neer, beende met zevenmijlspassen naar de zijlijn, greep de beide Diepenveense knapen om wie het ging in de lurven en sloeg ze licht met de koppen tegen elkaar. De jongens schreeuwden het uit.
Zonder iets te zeggen liep hij het veld weer in. De scheidsrechter bleef even stil. Toen riep hij Top, als aanvoerder van Diepenveen, en de aanvoerder van Lettele bij zich, en hij zei: “Vrienden, feitelijk moet ik ‘Tarzan’ van het veld sturen voor zich keren tegen het publiek, maar ik vind dat ik die regel nu moet negeren”. Top en zijn opponent staken de scheidsrechter spontaan de hand toe.
De wedstrijd werd zonder incidenten verder uitgespeeld. Het invallen van ‘Tarzan’ bleek wel degelijk zin te hebben gehad. De uitslag van die wedstrijd was 4 – 4.
Na afloop van de wedstrijd was het na de douche bijzonder gezellig in de kantine. Lettele en Diepenveen waren niet slechts gemeentelijk maar ook broederlijk en sportief met elkaar verbonden!
