GDD XXXI Bepalingankondigende Veurnaamwoorden
Veurnaamwoorden diee enkeld veuruut wiest en ankondigt dat ter een bievoeglijke bepaling (biezinne) kump, wordt Bepalingankondigende Veurnaamwoorden eneumd.
Veurbeelden:
Döör hei’j (1)degenen à, (2)dieemien epest hef: (1)degenen – bep. ank. Vnw, (2)diee … t/m … hef – biev. bep. (biezinne).
Iej bint (1)dezel(luf)denà, (2)as dieemien eholpen hef.
Dat bint net (1)zukkenà, (2)asik eerder ehad hebbe.
Bepalingank. Vnw. kunt een heel ende veur de bepaling stoan en kriegt dan STERKE BEKLEMTEUNING.
Vake is dan het ankondigende woord een perseunlijk of anwiezend veurnaamwoord, dat hier enkeld VEURUUT wis.
Met “ ” wördt hier het extra accent an-egeven:
“Dat” is de vrouwe, diee zoo mooi zingen kan. De klemtoon op “dat” gef al an dat noa vrouwe nieet meer estopt worden kan; der mot een bepaling kommen.
“Hee” is de vent, diee hier gister in-ebroaken hef.
