De Holtbewerker
> Categorie: De Ravenstroater / Niesselt
Gepubliceerd: zondag 11 oktober 2009
"Hee was tenminsten uut het goeie holt esnejen". Dat dialectdicteezinneken brengt mien op holtsniejwerk. Der bint heel wat mensen bie het onderwies oaverspannen eraakt; diee bint zich döörmee bezig goan holden, met holtsniejen. De gedachte dööran kwam bie mien op, deurdat ik inens diee zagemölle van Stoffel weer zagge, woor Dutterneettoo baas was. Dat was een boavenstebeste keerl, diee zelluf heel geleerd was, möör deur zien eigenzinnigheid bie een advocoatenkantoor butenspel eraakt was. In zien mölle leerden wiej as jungeskes al härde en zachte holtsoorten kennen, azze wie stukken holt mosten anpunten um kies te spöllen, iej weet wel, dat spölleken met een knuppel of een kärreketlatte en een an twee kanten gerend kort stöksken.Wie snejen oke wel andere dinger, as beutjes en puppekes, um an het water mee te spöllen, möör an echt holtsniejwerk kwammen wie later op de Kweekschole bie Handenärbeid nog egeenieet too, allewel wie toen zeker viefentwintig verschillende holtsoorten mosten kennen van accacia tut zweibomenholt an too, um de a en z möör èven te neumen. Wat der tussen lag, weet ik nieet meer; o ja, toch wel: 'ebbenholt', want ik vonde dat zwärt zoo mooi. Oaver een holtsniejwerker dus. Ik kenne hem goed. Hee dreigden of'ekeurd te worden as onderwiezer, umdat hee doof was, möör umdat e 62 jöör was, moch' e toen toch met de VUT. Dat deej e, want of'ekeurd worden was zoo raer veur de buurte: iej zaggen toch niks an hem!?Hee wol beginnen met uut zacht holt, kersen g'leuf ik, een tuinkabouter te sniejen. Umdat zien vader ook een holtzagerieje en timmerfabriek ehad had, diee nog steeds in de familie wären, kon hee makkelijk an ofval kommen, dus hee liet een halleve kuub deur mekäre thuus bezörgen. Hee zocht een belksken van honderd bie veertig bie dertig centimeter uut, zetten dat bie de werktoafel met de bankschroeve en het rek met gereedschap derboaven neer, tekenden perspectivisch een model, trok de butenste lienen dikke oaver, tekenden, ook perspectivisch het blok der deurzichtig umhen, pakten zien holtblok derbie, zetten dat löskes in de bankschroeve, en tekenden al schattend de snielijnen op het blok. Toen begon het grove sniebeitelwerk met scherpe beitels en de holten hamer. Het lukten noa uren transpiratie het grove model deruut te kriegen. Toen begon het fienere werk, tenslotte met de kleine gutskes en meskes en steeds fienere schuurmiddelen tut an dubbelnul too. Toen was e inens kloor. In de buurte keek hee is in de tuinen nöör andere tuinkabouters, en toen zag e pas dat dat niks was: kitsch in de derde macht um in de ruumte te blieven. Hee zag dat hee het kon. Dat e een kabouter eschoapen had, zag e. En dat gaf hem mood. En hee ging deur met een beetjen inspiratie en met gutsen zweet as hee gutsten. En hee maakten gin gipsgieetwerk van zien werk, möör wel prachtige sculpturen en de huzen van zien familieleden stonden en hingen der vol mee en ze konden zien werk op het lest neet meer roeken of zieen, en ze begonnen smoesjes te verzinnen um het nieet meer cadeau te kriegen. En dat kreeg hee eindelijk deur. En hee wordden zoo kwoad, dat e zien hele veurroad holtsniejwerk op ene hoop gooiden en der de brand in stak, want miskende kunstenaers bint tut alles in stoat. Van de holtresten uut de familiefabriek timmerden hee een paleis van een kippenhok en ging kippen holden; en zoo kwam hee in contact met een onderwiezende poelier, diee hem veur het lekkerste en ziekantigste stuksken vleis goed betaalden.En hee lèèfden nog lange en gelukkig, want de eier van de hoonder wollen zien familieleden wel! Joa toch!?
