Soldrop
Als ik in de kruidenierswinkel mijn portemonnee open en er kleingeld uithaal, sta ik ineens met die cent in mijn vingers die ik er lang geleden ingedaan heb, toen ik hem op straat vond. Ik kijk naar het jaartal erop. Hij is van 1976. Ongeveer veertig jaar daarvoor, in de jaren dertig, stond ik in onze straat met een cent in de hand die ik gevonden had. Wat zou ik ermee doen? Je kon toen nog wat met ene cent, in het snoepwinkeltje van Van der K. of de kruidenierswinkel van B. Ik weet nu niet meer naar welke winkel ik ging, denk ik, terwijl ik mijn boodschappen betaal. Ik weet nog wel dat ik "een cent soldrop" kocht. Vrouw Van der K. of Meneer B. pakte een puntbuultjen, een puntzakje, en deed dat halfvol soldrop. De dropjes waren niet enkel erg solt, zout, ze waren ook erg klein. Je kreeg er dus veel van. Heel vaak kon je je vingers in het buultjen steken en er zo'n klein dubbel-driehoekig of ruitvormig snoepje mee uitpakken. Genietend liep ik naar school, want daarheen was ik op weg. Lang voordat ik bij school was, stak ik de dropjes, de soldröpkes, goed weg in het builtje en in mijn broekzak, denk ik nu, terwijl ik het kratje met boodschappen achter in de kofferbak van de auto zet. Pas in de klas, ik geloof dat ik in de vijfde zat, haalde ik het zakje uit de broekzak, deed het open, en ik legde het in mijn vakje. Ik gaf Eddy, die zat toen naast me, een knipoogje en een dropje. Dat laatste had ik niet moeten doen. Te haastig stak Eddy het salmiakje in zijn mond, hij verslikte zich, en begon te hoesten tot barstens toe. Meneer kwam toerennen en klopte hem paniekerig op de rug. Dat hielp. Dadelijk daarop gaf Eddy antwoord op niet gestelde vragen. "Het was een dropje"..... "Van Gerrit gekregen". "Kom op met die dropjes, Gerrit", zei Meneer. Weg buultjen met soldrop!
Als ik mijn auto op de oprit tot stilstand breng, realiseer ik me, dat mijn herinneringen rondom die gevonden cent niet verder gaan dan tot "Weg buultjen met soldrop!" Maar hoe weet ik dan nu dat sol of sal of sel 'zout' betekent? Dat soldröpkes salmiakdropjes zijn? Ik leun eens achterover. En plotseling herinner ik me Meneer. Al te goed orde houden kon hij nog niet, misschien was hij te jong, maar vertellen kon hij wel. En ... vele jaren later heb ik samen met hem Nederlands gestudeerd. Zou het kunnen zijn dat ik van hem weet dat sal-miak als grondwoorden sal (zout) en ammoniak heeft? Dat zout in het Oudsaksisch salt is? En in het Latijn sal?
Waar drop vandaan komt, heb ik vast en zeker niet van hem. Dat heb ik geleerd bij mijn studie Nederlands. Een drop is oorspronkelijk een druppel. In het Engels spreken we nog van drops, als we het over snoepjes hebben, die op een gestolde druppel lijken. Ik breng het kratje met boodschappen naar binnen. Ik zet het op de stoel bij de koelkast. Dan grijp ik de bus dropjes die mijn vrouw net uit de caravan heeft gehaald, over de grens kennen ze onze drop niet, en schud. Er rammelt niets: leeg. "Jammer, ik had net zo'n zin in zoute drop", zeg ik. "Dat mag jij eigenlijk helemaal niet hebben", zegt mijn vrouw lachend. "Hier, de foto's van de KCK-reis naar Wenen zijn klaar. Ik sla een van de drie mapjes open: Gezicht op Salzburg vanaf de camping. "Verrek, Soltborch, Zoutstad", zeg ik. "Wat is daar mis mee?" "Helemaal niks!" En ik loop naar mijn werkkamer, zet de computer en de printer aan, leg mijn cent van 1976 naast het toetsenbord en ik begin te tikken. "Disse cent is gold weerd net as vrogger 't solt; en al kump soldij van het echte of sol-ide gold, as de baas gin gold had, betaalden hee met solt", denk ik, en ik schrik van mijn eigen 'soldröpken'.
