52 Integratie Voorbereidende Bijscholing
Met de Kerst in 1980 wist Gerrit het zeker: De kleuterleidstersopleidingen in Nederland zollen allemoale op-eheven worden op vrie korte termien. Der zol een nieje opleiding veur lerären bie het basisonderwies kommen, diee mensen de bevoegdheid ging geven les te geven an kinder van vier töt twaalf jöör. Diee kinder gingen straks nöör ene basisschole, verdeeld in acht klassen, veurtan ‘groepen’ eneumd. De opleiding töt kleuterleidster verdween dus! De minimum eisen um too-eloaten te kunnen worden veur de niej te vormen Pedagogische Academie Basisonderwijs (PABO) zol HAVO worden. Zoo was met de kerstdagen nieet de gedachte bie Gerrit veurnaam an de geboorte van het ‘Kindeke’, möör an het ‘de nekke umdreien van de schole veur ‘kindekes’’.
Inesteld wier noe de IVB, Integratie Voorbereidende Bijscholing. Kleuterleidsters, onderwiezeressen en onderwiezers, ze mosten allemoale noa schooltied ene middag in de veertien dagen de lessen volgen an hun scholen um de volledige bevoegdheid te verwerven töt het geven van onderwies an de basisschole. Döörmee zol oaver een jöör of driee een nieje situatie eschoapen wèzen. Vakonkundig was het kleuteronderwies onderuut ehaald. ‘Ze zult nog ens nöör dat soort onderwies snakken’, zei Gerrit härdop. Ieder vakmense beaamden zien zieenswieze, behalve een boel theoretici, möör diee hadden het veur het zeggen.
Vanof januäri eenentachtig reej Gerrit iedere wèke noa de middag nöör V. of B., op vriedag, en op donderdag één keer in de veertien dagen nöör E. um de IVB-cursus te verzörgen. Samen met de onderwiesgevenden most hee een niej “schoolwerkplan” (SWP) opstellen. Het eerste thema dat hee met diee luu in E. behandelen most was “Veiligheid”. Hee begreep donders goed dat het um het ‘zich veilig veulen’ van het kind ging, möör hoe kui’j dat op papier zetten? Het ene mense is het andere nieet! Veiligheid bieeden dut iederene op zien eigen wieze! Zoo iets doo’j en dat löt zich op gin enkele wieze beschrieven! Diee veilgheidspraktijk kent gin theoretisch geneuzel en geleuter! Gerrit besloat net te doon of het um concrete zaken van veiligheid ging en hee begon met zaken te loaten beschrieven as “De buitendeuren van het gebouw moeten naar buiten openslaan.”, “De deur van het klasselokaal moet naar de gang of hal openslaan”, “De ramen van de lokalen moeten naar buiten openslaan “, “In de hal of gang moeten brandblusapparaten hangen”, en zoo wieder. Alle veiligheids- en brandveurschriften liet hee letterlijk uut de bouwverordening van de schole oavernemmen. Hee liet veiligheisoefeningen beschrieven bie ‘dreigend onheil van boven’, het was immers nog steeds Kolde Oorlog. Butendat dacht hee an eventuele rampen met stroaljagers van de eigen luchtmacht. Hee liet vluchtwègen in de schole ‘volgen’, deur de ramen bieveurbeeld; diee bleken toovallig op de juuste heugte döörveur te zitten. Hee liet beschrieven hoe of disse ‘uiterlijke veiligheidsmaatregelen’ de ‘gevoelens van veiligheid’ bij de kinderen zollen bevorderen.
Zien cursisten, diee van diee hele IVB niks verwachtten, wieren enthousiast! De kinder op de scholen in E. tèvens. Zee kregen allerlei oefeningen in ‘veiligheidsbelèving’. De onderwiesmensen bedachten oaverniej oefeningen um bie alärm in veiligheid te kommen. Ze vonden weer de ‘luchtbescherming’ tegen bommen en vlieegtugen in de Tweede Wereldoorlog uut! Möör of dat de bedoeling van de Oaverheid was met haer onderwieskundigen? Afijn, Gerrit en zien cursisten hadden schik! Verder had Gerrit in al zien lessen op al zien IVB-scholen al vanof het begin loaten weten, dat ze gewoon deur mosten goan en zich niks van alle veranderingen-op-papier an mosten trekken. Hee veurspelden echter dat deur disse integratiemoatregelen binnen dertig jöör het basisonderwies slecht wèzen zol! De nieje generatie ‘leraren’ zol fout begeleid worden! Dat wist hee zeker!