15. Leuke Dinger.
Op de negenden van oktober negentien tweeënvieftig trouwden Ali en Gerrit. Zee kwammen te wonen op Rande zeuventig in Diepenveen. Dat was nog vrie snel egoan. Gerrit zien ome Arnold Preusterink woonden döör. In het veurjöör kwam hee bie Gerrit zien olders op bezeuk en hee trof Gerrit oke thuus. Hee was al jören weduwnaer en woonden noe weer allene, um reden dat zien nève Arnold Mulder, diee bie hem inwoonden, een huus in Dèventer kon kriegen en vertrokken was met zien vrouwe. As Gerrit graag wol goan trouwen, hee wier in september oke al viefentwintig, dan kon hee bie Ome in kommen wonen. Hee hoofden enkeld möör ene van de twee woonkamers in te richten en ene sloapkamer. Alles in de keuken mochten Gerrit en Ali gebruken. Diee keuken was helemoale van meubels veurzieen. Ali en Gerrit hoofden veur hem nieet te zörgen, want hee at bie zien oldste dochter, Mina, en hee wol enkeld inwoning hebben um de eenzaamheid tegen te goan. Burgemeester Van der Most van Diepenveen wol èvenwels nieet meewerken, want Gerrit was ‘economisch gebonden aan Olst’ en döör mosten ze möör veur woonruumte zörgen. Möör Arnold Preusterink was een slim menneken. Toen de burgemeester met vakantie was, vroeg hee bie de loco, wetholder Kolkman, veur Ali en Gerrit een woonvergunning an. De wetholder was van de zellufde pärtieje as ome Arnold … !
Op donderdag de negenden oktober trokken Ali en Gerrit getrouwd en wel bie Gerrit zien ome in! En dat bekortten zien fietstocht nöör de schole in Olst met de hellefte! Dat vond Gerrit wel leuk. Hee misten wel zien dagelijkse fietstochtjen nöör Dèventer. Samen met zien collega Leo Neuteboom fietsten hee dan nöör huus. Noe was dat nieet verder meer as tut Diepenveen. Leo ging wel of en too met hem mee nöör huus um een köpken thee te drinken. Leuk!
Leo was een vrolijke kerel. Hee hield wel van een geintjen. Een keer fietsten ze um kwart oaver driee noa huus. Ze gingen deur de Aaldert Geertsstroate nöör de spoorwegoavergang, stakken diee oaver, fietsten richting Boskamp en dan rechtsof nöör Groot Hoenlo. Net in de bochte bie de ofslag, most Gerrit inens heel neudig. “Èven stoppen, Nötte, ik mot neudig”, zei Gerrit en hee stapten of um een forse eike wat te bewateren. Midden onder zien werk heurden hee de stemme van Leo: “Döör kump de burgemeester an … !”
Gerrit schrok zich kapot en hee sprong achteruut en op de fietse … . Tied um zien gullepe dichte te doon had hee nieet. Leo berstten in lachen uut! De troanen liepen hem oaver de wangen … . Gerrit veulden dat ook heezelluf zien lachen nieet in kon holden … . Der was immers gin burgervader te bekennen. Leuk!
Nöör schole reej Gerrit deur de Möllenweg. Dat was een prachtig ritjen. De Möllenweg was een zandweg vanof Diepenveen tut an de Spykerbosch, het landgoed van de Van Limburg Stirums. Vlak veur het landgoed kwam de Möllenweg op de härde weg van Olst nöör de Eikelhof.
Het was midden in de winter. Dit keer had Gerrit vergèten zien handschonen an te trekken. Het was vrog in de mergen en härtstikke kold. Gerrit had steenkolde handen. Hee liet het stuur lös en blies zich ens flink in de knoesten, net toen hee de härde weg opedreid was.
“Halt, afstappen”, heurden hee achter zich. Gerrit stapten of. Een jonge rijkspolitieman stond bie hem … . Kennelijk niej in Olst … . Hee schreef een bon uut … . Gerrit most vertellen wiee of hee was … . Hee vertelden dat hee met lösse handen efietst had, wiel zien handen hoaste ofvroren … . De bon was al uutereikt … . “Geef de bon dan maar terug”, zei de wachtmeester. Gerrit dacht an de goeie name van hemzelluf en van de agent … .
“Nee, ik betale diee riksdaalder wel”, zei hee. Leuke dinger, zukke gebeurtenissen … .