5. Tiedelijk an Venenschool II
Half juni 1947 kwam Gerrit tiedelijk an de Venenschool II. De Handwerkleräresse van de Kweekschole was tèvens onderwiezeresse an diee schole. Zee was een jöör uutezonden nöör de Verenigde Staten um het moderne handwerkonderwies döör te bestuderen. Zee had döörveur betaald verlof ekregen. Allenig, zee most zelluf een vervanger betalen. Zee was een christelijke juffrouw en zee mocht godsdienstonderwies an de openbäre schole geven, wiel zee lid was van de Vereniging van Christelijke Onderwiezers bie het Openbäre Onderwies. Zee wist dat Gerrit uut de fiene hook kwam. Diee kon mooi haer werk oavernemmen gedurende anderhalve moand tut an de zomervakantie en de paer moand tut in november as hee in militaire dienst most veur zien nummer.
Zoo stapten Gerrit veur netto f 134, 50, het loon van een beginnend schoolmeester, per moand de schole in. Veur het eerst van zien lèven ging hee echt verdieenen.
Gerrit had de eerste klasse. De juffrouw had al bepoald wiee der genog van rèkenen, lèzen en taal konden, en schrieven natuurlijk, um oaver te goan nöör de tweede klasse. Dat wären 40 van de 55 kinder. Vieftiene wären der nieet geschikt ewest um in hun eerste jöör lèzen te leren. Bie de veertig diee oaver zollen goan zatten der nog is vieve diee oke in hun tweede jöör nauwelijks of nieet lèzen hadden kunnen leren. Diee gingen oaver wègens ansjenniteit of ze gingen nöör de schole van Toet, de BLO-schole. Dat was de schole veur butengewoon leger onderwies. Heel Dèventer neumden dat de ‘achterlijke schole’. Diee kinder wären toch achterlijk! Nieet dan! Dat het onderwies wel ens ‘achterlijk’ kon wèzen, döör proatten hoaste gin mense oaver. Gelukkig had de Juffrouw van diee klasse Gerrit ewaerschouwd hoe of de zaken der veur stonden. Zee zei eerlijk dat zee zich an alle kanten veulden tekort schieeten. En dat veur zon old mense!
Gerrit had een fijne tied met zien kindekes. Ze wären allemoale èven lieef. Ze dejen enorm hun beste um het Meneer nöör de zin te maken. Het mooiste vonden ze het as Meneer vertellen ging. De biebelverhalen gingen derin as esnejen koke. Veur Gerit was het fantastisch vaste te stellen dat het openbaer onderwies niks tekort hoofden te doon an de godsdienstige opvoeding! Hee kwam noe al tut de ontdekking dat diee schotjesvorming in politiek en ideële vorming in de jören twintig totaal onneudig was ewest. Hee vond het schandalig dat het noe noa de oorlog bleef zooas het was. De meeste wereldlijke leiders en geestelijke veurmannen in Nederland hadden niks, möör dan oke helemoale niks eleerd. Het onderwies was en bleef wat dat betreft een verrotte zaak. Hee deej döör nieet an mee. Gin christelijk onderwies veur hem, möör ‘goed’ onderwies, as hee dat tenminsten geven kon! Netuurlijk heurden döör oke de cultuurhistorische verhalen bie, oke diee van godsdienst en biegeleuf. Der begon trouwens bie hem iets te gloren van ‘Is geleuf feitelijk wel geleuf, of is alle geleuf in ‘goden’ biegeleuf? Hee had döör gin antwoord op. Hee veulden wel dat hee deur zien opleidingen an HBS en Kweekschole wel völ algemeneder was goan denken. De Julianaschole kreeg wat ‘leren’ betreft een negatievere beoordeling van hem! Hee veulden zich toch wel wat ehersenspeuld!
Noa de zomervakantie kwam het schoolheufd van de O.L.S. Hengforden bie hem. Diee vroeg hem of hee een vaste bane wol hebben. “Diee krieg ik toch nieet”, zei Gerrit. Hee most immers ende november 1947 in dienst! “Solliciteert möör”, zei Meester,”Wiej bint straks met zien tweeën, en as iej in dienst mot, is vieftig procent van de leerkrachten militair en iej kriegt dus vriestelling!”
Gerrit wier beneumd! Hallef oktober wier hee onderwiezer in vaste dienst in Hengforden, veur de klassen ene, twee en driee.