66. Ikke
> Categorie: Literatuur
Gepubliceerd: donderdag 26 november 2009
De hoge boorden van de Wètering
Verlieest hun eigen in de dikke mist
En plotseling besef ik wat het met mien is
Dat het de laatste tied völ bèter ging
Veuruut te zieen wat an den einder deumt
Dwingt mien gedurig te persevereren
Zooas ze dat noe heel vakkundig neumt
Willens noch wetens goa ik döörop reageren
Joa ‘noch’, ontkenning dus, ik wil nieet zieen:
‘K wil enkeld lèven bie diee ene dag
Zoolange as ik nog genieeten mag
De mist um mien dut alles wieken
Ik lève, dat geveul is wonderfein:
Het geet ter um nieet veur en achter mien te kieken
