387. LÈVEN VOLTOOID?!
Veur mieneigen
-----
Een olde man veur de teevee:
“Mien lèven is voltooid!
Ik wil deruut, möör ik mag nieet!”
Het wier der uutegooid.
-----
Het lèven is net as een worst,
met een begin en ende;
döörtussen wördt het opevuld
met völ geluk en een boel ellende.
-----
Ens wördt het ende dichteknupt:
Het lèven is veurbie!
Der bint ter, diee wilt nog nieet dood,
möör anderen bint bliej.
Diee zekt: “Mien lèven is voltooid!
Ik wille nieet meer lèven!
En mocht ik nieet vanzelluf doodgoan,
oh, hellup mien dan èven!”
-----
Ik vroage: “Mien lèven hier voltooid?!
Ik bin toch nog nieet klöör!
Ik wil toch nog zoovölle doon!
Wat ik wil, dat kan nieet döör!”
Toch bin ik best tevrèden
oaver wat ik heb edoan.
En as mien worst wordt dichteknupt,
zal e döör bol van stoan!
-----
Mien werk wördt vast nieet vortegooid,
deur völlen nog bewaerd,
want een boel lèzers hebt al mien werk
hoast bie mekaer egaerd!
-----
En as mien asse wördt verstreujd
döör, wöör het lèven greujt en bleujt
döör uut de bèker wördt egooid
kui’j döör dan zeggen: “Lèven Voltooid?!”
-----
Crödde – Donderdag, 13 oktober 2016
