GDD XII Assimilatiewet II - (geen) fonetisch schrift - audio-middelen
2. Progressieve assimilatie.
Veurbeelden: katà vechten – katfechten; stoakà gat – stoakchat; kopà zeerte – kopseerte; stòkà vis – stòkfis; zoo asà vader – zoowasà fader.
Assimilatiewet II: In het Dèventers wördt noa een stemloze medeklinker een stemhebbende gliejer stemloos. De twee assimilatiewetten geldt ook in het standärd Nederlands.
Conclusie: Wat in dit heufstuksken en in het veurige besproaken is oaver de klankleer of fonetiek leidden vrogger onherropelijk töt vastlegging van diee uutspraak in fonetisch schrift of klankschrift. Döör hield de plattoloog zich völle mee bezig. Der wieren internationaal(?) - fonetische tekens veur gebruukt. Vadage de dag hebbe wiej dat schrift nieet meer neudig, wiel wiej met audio-middelen de talen kunt loaten heuren. Zoo is bieveurbeeld ‘Een Dèventer Jonge in Oorlogstied’ (G.W. Kuijk) anwezig in de Blindenbibliotheek van Le Sage ten Brouck in Nijmegen.
Op bandjes en schiefkes kan onze taal ter bestudering vastelegd worden. Dat is ook neudig, umdat:
De uutspraak zoo nauwkeurig ‘bekeken’ worden kan.
De uutspraak ‘bewaerd’ blif.
Taalvergelieking in het algemeen bèter kan gebeuren.
Verschillen in uutspraak van gewestelijke en plaatselijke dialecten geregistreerd worden kunt.
Mensen diee een dialect leren wilt een prachtig hulpmiddel kunt hebben.
NB. Doot met het veurgoande oew veurdeel bie een dialectstudie! (Kuijk)
