Pionnen onder de Preekstoel 45
… In haar ogen lag te lezen dat zij nauwelijks wachten kon op wat allemaal nog komen zou. De zijne hadden hem al lang verraden. “Mark”, zei hij plotseling, “Mark ten Hag, Hag gespeld met ‘gee’, al ben ik wel bang voor mijn ‘hach..’ en ik ben een waaghals. Ik ben …”. “Stil, meer wil ik niet weten”, antwoordde zij, “Je naam is me genoeg, want ik ken jou al eeuwen … Pia Boerstra, roepnaam Pi, dat ben ik; maar dat wist je waarschijnlijk al uit de media”. “Pi”, herhaalde hij. En hij stond op. “Mark”; ze liefkoosde zijn naam en kwam overeind. “In een damesflodderromannetje zou nu de volgende passage staan, ik verzin het hier ter plekke … Let goed op:
“”Ik kan niet langer wachten na al die eeuwen”. Hij zei dat ook hij van liefde smolt. Zij wierp zijn armen om zijn hals. Hij tilde haar iets van de grond.
“Je bent licht”, zei hij. Zij lachte. Hij zette haar neer, sloeg zijn rechter arm onder haar oksels, de linker in haar knieholtes en droeg haar over het terras. Hij wilde haar de keuken door dragen naar boven. “Nee …”, schudde zij heftig en zij knikte naar de tuin. Hij droeg zijn lichte last langs het tuinpad van haar vader met de hoge bomen, waar Wim Sonneveld zo’n prachtig lied over gezongen heeft, de tuin in tot waar de dichte coniferen een klein grasveld omzoomden. “Hier”, zei zij. En hij vlijde haar in het gras, dat in lange tijd niet was gemaaid en heerlijk naar hooi geurde …. . Het dichte lover van een geweldige walnotelaar beschermde hen tegen de dalende zon. Dicht kropen ze tegen elkaar aan. Hun handen tastten elkaars lichamen teder af om niet te kwetsen … Hij vroeg of zij bang en alleen was. Zij kroop bij hem weg …. “.”
Toen barstte Pia in lachen uit …! “Geloof jij dat het allemaal op deze wijze gaat bij echte liefde? Ik niet … . Ik verlang naar lichamelijk contact met jou, zeker, en ik kan bijna niet wachten, maar wat ik nu beschreven heb, is enkel seksuele opgewondenheid. Mag ik het eerlijk zeggen? Dit is porno. En als je het zo doet, pleeg je feitelijk ontucht, al is er geen sprake van seks met een minderjarige!” “Maar hoe moet het dan?” vroeg Mark “De vrouw moet het leidende met ‘ee’ ‘ie’ voorwerp zijn en niet de man!!” Toen zei Pi heel eenvoudig: “Kom”.
Zij trok hem op uit zijn stoel en wandelde met hem het huis in onder een “Ik heb niet eens een tuinpad van mijn vader, waarlangs hoge bomen staan …!”
Het werd een feest onder haar leiding dat hij later nooit meer had kunnen beschrijven. Toen al wist hij: Ware liefdesdaden kunnen niet beschreven worden. Na de liefdesdaden kusten ze elkaar voorzichtig: “Bedankt Vrouw!” “Bedankt Man!” Toen bleven ze nog lang gelukkig zwijgend liggen … .
Lekker gedoucht en luchtig gekleed zaten ze later aan de maaltijd op het terras. “Nu over jezelf vertellen”, zei Pi, “Nu heb ik er pas recht op”. “Dat wordt een lang verhaal”. En hij vertelde over zijn belangstelling voor de menswetenschappen, zijn studie in de antropologie, de onmogelijkheid om na de afronding van zijn studie aan de slag te komen, het gevoel zes verloren jaren gehad te hebben, zijn interesse in anatomie, zijn aanleg voor tekenen, zijn ontmoeting met Bob de Vree, de vriendinnen van het kledingbedrijf, hun financiële moeilijkheden, de dwaze geniale ideeën van Bob. Hij bekende dat hun optreden op de receptie een onderdeel was van de reclamecampagne voor “PION”, hun nieuwe geëmancipeerde ontspanningsplaats en ontmoetingscentrum. “En zo is het gekomen dat ik je lelijk bedrogen heb en jij nu in de grootste moeilijkheden raken kunt, maar gek, ik voel het niet als bedrog”, zei Mark. “O ja, en ik word op één januari aanstaande drieëndertig”. …
